پيشينة بافت فرشهاي اوليه در جهان به زمان بعد از غارنشيني باز ميگردد. زيرا در آن دوران انسان به تقليد از پرندگان سعي نمود با تنيدن الياف نرم گياهان به همديگر مانند سبدبافي و حصيربافي، زيراندازهايي براي خود تهيه نمايد. پس از شكار حيوانات و دسترسي به پوست و پشم آنها زيراندازها اندكي نرمتر شد. حفاري باستانشناسان نشان ميدهد كه بافت «بوريا» از نيهاي منطقة بينالنهرين، از هزاره پنجم و چهارم قبل از ميلاد متداول بوده و بافت گليم تا سده پانزدهم قبل از ميلاد به مرحلة بالايي از تكامل رسيده بود. از بافت نخستين قالي يا قاليچه اطلاع دقيقي در دست نيست زيرا الياف قاليچه بر اثر رطوبت و هجوم حشرات آسيبپذير بوده و از بين ميرود. اما بنابر مادة اولية قاليچه يعني پشم، گمان ميرود ابتدا قبايل چادرنشين آسياي مركزي كه شغل عمده آنها گلهداري بوده، به بافتن فرش مبادرت نموده باشند. و قديميترين نمونهاي كه باستانشناسان به دست آوردهاند، قاليچهاي است مربوط به درة «پازيريك» واقع در هشتاد كيلومتري مغولستان كه «قاليچة پازيريك» ناميده شده است.
اين قاليچه براي پوشش اسب به كار ميرفته و در هر سانتيمتر مربع دارا هنر فرش...
ادامه مطلبما را در سایت هنر فرش دنبال می کنید
برچسب : تاريخچه فرش در ايران, نویسنده : bfarshazarbayjan9 بازدید : 25 تاريخ : دوشنبه 15 آذر 1395 ساعت: 6:24